Portal Orzeczeń

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Grajewie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Frączek

Protokolant: Piotr Gosiewski

w obecności Prokuratora Józefa Iwańskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 18.07.2018 roku i 26.10.2018 roku

sprawy:

K. P. (1), syna J. i L. z d. A., urodz. (...) w P.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 22.11.2010 roku w sprawie sygn. akt XV K (...) za przestępstwo z art. 209 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk, art. 73 § 1 kk warunkowo zawieszono na okres 4 (czterech) lat próby oraz w okresie próby oddano go pod dozór kuratora, na podstawie art. 72 § 1 pkt 3 kk zobowiązano go do systematycznego łożenia na utrzymanie córki, zwolniono go od kosztów sądowych w całości.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 24.02.2012 roku wydanym w sprawie XV K (...), XV Ko (...) zarządzono skazanemu – na podstawie art. 75 § 2 kk – wykonanie warunkowo zawieszonej kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności orzeczonej wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku wydanym w sprawie XV K (...).

Orzeczona wobec skazanego w tej sprawie kara pozbawienia wolności została wykonana w całości w dniu 03.09.2013 roku.

2.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 17.12.2014 roku w sprawie VII K (...) za czyn z art. 207 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz z art. 157 § 1 kk na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk orzeczono K. P. (1) karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk, art. 73 § 1 kk warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby oraz w okresie próby oddano go pod dozór kuratora, zwolniono go od kosztów sądowych.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Grajewie z dnia 16.11.2017 roku wydanym w sprawie II Ko (...), VII K (...) SR w Białymstoku, na podstawie art. 75 § 2 i 2a kk zarządzono skazanemu wykonanie kary łącznej 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej mu wyrokiem Sądu Rejonowego w Białystoku w sprawie VII K (...).

Orzeczona wobec skazanego w tej sprawie kara pozbawienia wolności jest wykonywana w okresie od dnia 03.01.2018 roku, godz. 17:05 do dnia 02.07.2019 roku, godz. 17:05.

3.  Sądu Rejonowego w Grajewie z dnia 08.02.2018 roku wydanym w sprawie sygn. akt II K (...) za przestępstwo z art. 207 § 1a kk w zb. z art. 157 § 2 i 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie od dnia 16.09.2017 r. godz. 17:05 do dnia 03.01.2018 r. godz. 17:05, orzeczono o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu oraz kosztach sądowych w sprawie.

Orzeczona wobec skazanego w tej sprawie kara pozbawienia wolności będzie wykonywana w okresie od dnia 02.07.2019 roku, godz. 17:05 do dnia 14.03.2020 roku, godz. 17:05.

I.  Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20.02.2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 roku poz. 396), art. 85 § 1 i 2 kk, art. 86 § 1 kk łączy skazanemu K. P. (1) kary pozbawienia wolności orzeczone mu wyrokami: Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie sygn. akt VII K (...) i Sądu Rejonowego w Grajewie w sprawie sygn. akt II K (...) i orzeka skazanemu K. P. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 577 kpk, na poczet orzeczonej wobec skazanego kary łącznej określonej w pkt I niniejszego wyroku zalicza okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku od dnia 08.05.2014 roku, godz. 12:00 do dnia 09.05.2014 roku, godz. 15:00 oraz w sprawie Sądu Rejonowego w Grajewie sygn. II K (...) od dnia 16.09.2017 roku, godz. 17:05 do dnia 03.01.2018 roku, godz. 17:05.

III.  Na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w zakresie połączenia kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie XV K (...) z karą łączną pozbawienia wolności określoną w pkt I niniejszego wyroku łącznego.

IV.  Na podstawie art. 576 § 1 kpk stwierdza, że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach określonych w punkcie I niniejszego wyroku pozostawia do odrębnego wykonania.

V.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. C. tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu kwotę 120,- (stu dwudziestu) złotych oraz kwotę podatku VAT w wysokości 27,60 (dwudziestu siedmiu 60/100) złotych.

VI.  Kosztami sądowymi związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 70/18

(...)

Dyrektor Aresztu Śledczego w B. zwrócił się do tut. Sądu o sprawdzenie, czy nie zachodzą przesłanki do wydania wyroku łącznego wobec K. P. (1).

Sąd ustalił, co następuje:

Jak wynika z kart karnych (k. 8-9, 47-48), opinii o skazanym (k. 18-20), odpisów orzeczeń (k. 13, 27, 51), a także akt spraw Sądu Rejonowego w Białymstoku VX K (...) k. 122, 139, 206, Sądu Rejonowego w Białymstoku VII K (...) k. 64, 148, 158, akt wykonawczych tut. Sądu II W. (...) k. 39, 55, 67, 79, akt sprawy Sądu Rejonowego w Grajewie sygn. II K (...) k. 269, 295, K. P. (1) został skazany wyrokami:

4.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 22.11.2010 roku w sprawie sygn. akt XV K (...) za przestępstwo z art. 209 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk, art. 73 § 1 kk warunkowo zawieszono na okres 4 (czterech) lat próby oraz w okresie próby oddano go pod dozór kuratora, na podstawie art. 72 § 1 pkt 3 kk zobowiązano go do systematycznego łożenia na utrzymanie córki, zwolniono go od kosztów sądowych w całości.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 24.02.2012 roku wydanym w sprawie XV K (...), XV Ko (...) zarządzono skazanemu – na podstawie art. 75 § 2 kk – wykonanie warunkowo zawieszonej kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności orzeczonej wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku wydanym w sprawie XV K (...).

Orzeczona wobec skazanego w tej sprawie kara pozbawienia wolności została wykonana w całości w dniu 03.09.2013 roku.

5.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 17.12.2014 roku w sprawie VII K (...) za czyn z art. 207 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz z art. 157 § 1 kk na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk orzeczono K. P. (1) karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk, art. 73 § 1 kk warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby oraz w okresie próby oddano go pod dozór kuratora, zwolniono go od kosztów sądowych.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Grajewie z dnia 16.11.2017 roku wydanym w sprawie II Ko (...), VII K (...) SR w Białymstoku, na podstawie art. 75 § 2 i 2a kk zarządzono skazanemu wykonanie kary łącznej 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej mu wyrokiem Sądu Rejonowego w Białystoku w sprawie VII K (...).

Orzeczona wobec skazanego w tej sprawie kara pozbawienia wolności jest wykonywana w okresie od dnia 03.01.2018 roku, godz. 17:05 do dnia 02.07.2019 roku, godz. 17:05.

6.  Sądu Rejonowego w Grajewie z dnia 08.02.2018 roku wydanym w sprawie sygn. akt II K (...) za przestępstwo z art. 207 § 1a kk w zb. z art. 157 § 2 i 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie od dnia 16.09.2017 r. godz. 17:05 do dnia 03.01.2018 r. godz. 17:05, orzeczono o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu oraz kosztach sądowych w sprawie.

Orzeczona wobec skazanego w tej sprawie kara pozbawienia wolności będzie wykonywana w okresie od dnia 02.07.2019 roku, godz. 17:05 do dnia 14.03.2020 roku, godz. 17:05.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 568 a kpk, sąd orzeka karę łączną:

1) w wyroku skazującym - w odniesieniu do kar wymierzonych za przypisane oskarżonemu tym wyrokiem przestępstwa,

2) w wyroku łącznym - w pozostałych wypadkach.

Wobec faktu, że po dniu 01.07.2015 roku w stosunku do K. P. (1) uprawomocnił się wyrok skazujący wydany w sprawie Sądu Rejonowego w Grajewie sygn. akt II K (...), w niniejszej sprawie zaszła okoliczność, o jakiej mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20.02.2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 roku poz. 396). Przepis ten stanowi, że przepisów rozdziału IX ustawy, o której mowa w art.1, czyli Kodeksu karnego, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą (czyli w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.07.2015 roku), nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Oznacza to, że do kar orzeczonych skazanemu w wydanych wobec niego wyrokach oraz do badania możliwości połączenia tych kar należy stosować przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym po dniu 01.07.2015 roku.

Zgodnie z treścią art. 85 § 1 i 2 kk jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1.

Wobec K. P. (1) zaszły przesłanki do orzeczenia kary łącznej i połączenia mu wykonania kar pozbawienia wolności orzeczonych mu wyrokami: Sądu Rejonowego w Grajewie w sprawie II K (...) i Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie VII K (...). Nie ma zaś możliwości połączenia z karami wynikającymi w ww. wyroków kary pozbawienia wolności orzeczonej skazanemu wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie XV K (...). Kara pozbawienia wolności orzeczona wskazanym wyrokiem została wykonana z dniem 03.09.2013 roku. Dlatego, na podstawie art. 572 kpk umorzono postępowanie w zakresie połączenia kary pozbawienia wolności orzeczonej K. P. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku wydanym w sprawie XV K (...).

Jak już wskazano, wobec K. P. (1) zaszły przesłanki do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności i połączenia kar orzeczonych mu wyrokami Sądu Rejonowego w Grajewie w sprawie II K (...) i Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie VII K (...). We wszystkich ww. wyrokach wymierzono skazanemu kary pozbawienia wolności, w wypadku kary orzeczonej wyrokiem wydanym w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie VII K (...) karę tę orzeczono z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, jednakże postanowieniem Sądu Rejonowego w Grajewie z dnia 16.11.2017 roku w sprawie II Ko (...), VII K (...) Sądu Rejonowego w Białymstoku doszło do zarządzenia jej wykonania. Kary wynikające z powyższych wyroków są karami podlegającymi wykonaniu w okresie od dnia 03.01.2018 roku godzina 17:05 do dnia 02.07.2019 roku godzina 17:05 oraz w okresie od dnia 02.07.2019 roku godzina 17:05 do dnia 14.03.2020 roku godzina 17:05.

Granicę wymiaru kary łącznej określa art. 86 § 1 kk, który stanowi, iż sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Jak stanowi przepis art. 86 § 4 kk, zasady wymiaru kary łącznej określone w § 1-3 stosuje się odpowiednio, jeżeli przynajmniej jedną z kar podlegających łączeniu jest już orzeczona kara łączna. W realiach niniejszej sprawy oznacza to, że granica wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej K. P. (1) w wyroku łącznym wynosić może od najwyższej z wymierzonych kar pozbawienia wolności, w tym wypadku kary łącznej 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. VII K (...) do sumy wymierzonych kar pozbawienia wolności, kar łącznych pozbawienia wolności czyli sumy kar wymierzonych w sprawach o sygn. II K (...) i VII K (...), czyli 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 85 a kk stanowiącego, że orzekając karę łączną sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Oznacza to, że wydając wyrok łączny Sąd nie analizuje okoliczności, które legły u podstaw wymiaru kar w poprzednio osądzonych sprawach, lecz bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. W doktrynie podnosi się, że kara łączna powinna być postrzegana jako swoiste podsumowanie działalności przestępczej sprawcy (tak P. Kardas, [w:] A. Zoll (red.), Kodeks karny, s. 926), tym samym jej surowość powinna wzrastać wraz z liczbą popełnionych przez sprawcę przestępstw. Stanowi to wyraz potępienia w stosunku do postępowania sprawcy, jak również nieopłacalności przestępczej działalności.

Jak już wskazano, Sąd wymierzając karę łączną, jest zobowiązany wziąć pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a więc takiego oddziaływania na sprawcę, aby ten nie naruszał w przyszłości porządku prawnego. Jednocześnie reakcja karna skupiając się na sprawcy, musi być efektywna, tj. niedopuszczalne jest orzekanie kar, które będą przez sprawcę trywializowane, wkalkulowane w "koszty" przestępstwa. Dyrektywa prewencji indywidualnej ma zatem dwa podstawowe cele, tj. zapobiegać popełnianiu przestępstw oraz wychować sprawcę. Pierwszy z nich może być osiągnięty przez indywidualne odstraszenie oraz uniemożliwienie popełniania przestępstw, drugi przez resocjalizację. W przypadku orzekania kary łącznej, pozytywny aspekt dyrektywy prewencji generalnej będzie natomiast realizowany przez utwierdzenie w świadomości społecznej przekonania o egzekwowaniu prawa oraz akceptacji orzeczonej kary jako sprawiedliwej, stanowiącej podsumowanie przestępczej działalności skazanego.

Przenosząc powyższe rozważania teoretyczne na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że Sąd dostrzega pozytywną zmianę jaka zaszła w zachowaniu skazanego, która to odbywa się w warunkach izolacji penitencjarnej, a która została opisana w opinii Aresztu Śledczego (k. 18-20).

Jak wynika bowiem z tej opinii, zachowanie K. P. (1) w jednostce penitencjarnej zostało ocenione jako właściwe. Skazany nie sprawia trudności wychowawczych, od początku pobytu okazuje poszanowanie dla dyscypliny oraz przepisów porządkowych. Nie stwierdzono żadnych przypadków naruszeń obowiązku poprawnego zachowania czy przepisów regulujących zasady odbywania kary. K. P. (2) był trzykrotnie nagradzany regulaminowo za właściwe zachowanie, nie wnioskowano o wymierzenie mu kary dyscyplinarnej. W stopniu dobrym przestrzega obowiązujących go przepisów regulaminu i porządku wewnętrznego. Prawidłowo funkcjonuje w grupie współosadzonych, nie jest osobą konfliktową. W stosunku do przełożonych stara się uchodzić za grzecznego i regulaminowego. Nie deklaruje przynależności do podkultury więziennej. K. P. (1) nie przejawia skłonności do zachowań agresywnych. Nie stosowano do niego środków przymusu bezpośredniego. Wolny czas spędza na oglądaniu programów tv, graniu w gry karciane. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym. Może liczyć na pomoc materialną i wsparcie duchowe ze strony osób najbliższych. Oczekuje na podjęcie pracy jako osoba roznosząca posiłki na oddziale mieszkalnym. Po zwolnieniu z jednostki penitencjarnej zamierza powrócić do miejsca stałego zamieszkania. Wobec popełnionych przestępstw jest ustosunkowany umiarkowanie krytycznie.

Pomimo pozytywnej dla skazanego opinii o z aresztu śledczego, zdaniem Sądu, nie było podstaw do orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym z zastosowaniem zasady absorpcji. Przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności Sąd nie mógł nie zauważyć, że K. P. (1) jest sprawcą, który był już karany 3-krotnie, przy czym dwukrotnie był skazywany za przestępstwa z użyciem przemocy. Podkreślić przy tym należy, że początkowo skazanemu dawano szansę i za popełnione przestępstwa orzekano kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. To na skutek popełniania kolejnych przestępstw w okresie próby K. P. (1) musi odbyć karę pozbawienia wolności orzeczoną mu w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. VII K (...). Dopiero trzecie skazanie K. P. (1) skutkowało orzeczeniem wobec niego kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

W ocenie Sądu właśnie z powyższego powodu skazany nie daje jeszcze gwarancji, że po opuszczeniu zakładu karnego nie popełni ponownie przestępstwa. K. P. (1) wymaga dalszego oddziaływania resocjalizacyjnego, które trwać powinno zdecydowanie dłużej niż 1 rok i 6 miesięcy - jak tego się domagał obrońca skazanego. Orzeczenie kary z zastosowaniem zasady pełnej absorbcji kłóciłoby się ze społecznym poczuciem sprawiedliwości i potrzebą kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Stanowiłoby to nieuprawnione promowanie skazanego, w stosunku na przykład do osób, które dopuściły się jedynie dwóch przestępstw.

Ważąc zatem powyższe okoliczności Sąd uznał, że kara w wymiarze 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności będzie karą odpowiednią z punktu zasad wyrażonych w przepisie art. 85a kodeksu karnego i spełni cele zarówno prewencji indywidualnej, jak i generalnej. Taka kara nie stanowi przy tym nieuprawnionego promowania K. P. (1), jednocześnie zaś uwzględniając jego obecną postawę w jednostce penitencjarnej wpłynie na niego pozytywnie ukazując mu korzyści, jakie odniósł zmieniając swoje dotychczasowe życie.

W pozostałym zakresie, nie objętym wyrokiem łącznym, Sąd na podstawie art. 576 § 1 kpk pozostawił do odrębnego wykonania rozstrzygnięcia zawarte w łączonych wyrokach.

Na podstawie § 17 ust. 5, § 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U z 2016 roku, poz.1714 ) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. C. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu kwotę 120,- złotych oraz kwotę podatku VAT w wysokości 27,60 złotych.

Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych uwzględniając fakt przebywania przez wymienionego w areszcie śledczym i brak odpłatnego zatrudnienia w warunkach izolacji penitencjarnej.

.