Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2016 roku

Sąd Rejonowy w Grajewie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Elżbieta Natyna

Protokolant Monika Walczak

przy udziale -----------

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2016 r. w Grajewie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. W.

przeciwko S. W. (1) oraz małoletniej W. W. (1) zastąpionej przez przedstawicielkę ustawową T. W.

o obniżenie alimentów

1.  obniża alimenty zasądzone ostatnio wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 25 kwietnia 2012 roku w sprawie sygn. akt VI RC 1966/11 od M. W. na rzecz małoletniej W. W. (1) z kwot po 500 zł miesięcznie, obecnie do kwot po 150 (sto pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 01 października 2015 roku płatne z góry do 10 dnia każdego kolejnego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami płatne do rąk T. W. jako ustawowej przedstawicielki małoletniej powódki;

2.  obniża alimenty zasądzone ostatnio wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży X zamiejscowego Wydziału Rodzinnego i Nieletnich w G. z dnia 24 października 2014 roku w sprawie sygn. akt X RC 125/14 od M. W. na rzecz S. W. (1) z kwot po 600 zł miesięcznie, obecnie do kwot po 200 (dwieście) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 01 października 2015 roku płatne z góry do 10 dnia każdego kolejnego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami płatne do rąk S. W. (1);

3.  oddala powództwo w pozostałej części;

4.  uznaje za uiszczoną przez powoda M. W. kwotę 100 (sto) złotych tytułem opłaty sądowej, w pozostałej części odstępuje od obciążania powoda pozostałą częścią nieuiszczonej opłaty sądowej przejmując ją na rachunek Skarbu Państwa;

5.  odstępuje od obciążania stron kosztami postępowania w sprawie przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III RC 208/15

UZASADNIENIE

Powód M. W. wytoczył przeciwko pozwanym małoletniej W. W. (1) oraz S. W. (1) powództwo o obniżenie alimentów. Powód żądał obniżenia alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 25 kwietnia 2012 r. sygn. akt VI RC 1966/11 na rzecz małoletniej W. W. z kwoty 500 zł miesięcznie do kwoty po 150 zł miesięcznie poczynając od 1 października 2015 r. Powód wniósł również o obniżenie alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Grajewie z dnia 24 października 2014 r., sygn. akt X RC 125/15 na rzecz córki S. W. (1) z kwoty po 600 zł miesięcznie do kwoty po 150 zł miesięcznie, poczynając od 1 października 2015 r. ( k. 2-4 ). W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że z dniem 31 sierpnia 2015 r. uległy istotnemu pogorszeniu jego możliwości zarobkowe. Podał, że swoje gospodarstwo rolne o pow. 9,4687 ha przekazał synowi S. W. (2), ponieważ stan zdrowia uniemożliwia mu pracę w gospodarstwie rolnym ze względu na liczne schorzenia. Podał także że od dnia 31 sierpnia 2015 r. przeszedł na emeryturę rolniczą.

Pozwane S. W. (1) oraz T. W. jako przedstawicielka ustawowa małoletniej W. W. wniosły o oddalenie powództwa w całości ( k. 27-30 ). W uzasadnieniu pisma podały, że potrzeby S. wzrosły w porównaniu z datą zasądzenia alimentów przez Sąd w sprawie sygn akt X RC 125/14, jest na II roku studiów na Uniwersytecie G. na kierunku finanse i rachunkowość. Pozwana W. W. (3) uczy się w 2 klasie LO w B.. Pozwane podniosły także, że powód zrzekł się celowo gospodarstwa rolnego na rzecz syna, aby uniknąć obowiązku alimentacyjnego względem nich.

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w znacznej części.

Sąd ustalił, że alimenty na rzecz małoletniej W. W. ostatnio zastały zasadzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie VI Wydziału Cywilnego Rodzinnego z dnia 25 kwietnia 2012 r., w sprawie sygn. akt VI RC 1966/11 w wysokości po 500 zł miesięcznie płatne do rąk matki małoletniej T. W. do 10-tego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat ( k.5 ). Sąd ustalił również, że alimenty na rzecz pozwanej S. W. (1) w wysokości po 600 zł miesięcznie zostały ostatnio zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży X Zamiejscowego Wydziału Rodzinnego i Nieletnich w G. z dnia 24 października 2014 r. w sprawie sygn. akt X RC 125/14. W/w wyrokiem Sąd podwyższył alimenty zasądzone poprzednio wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie sygn. akt VI RC 1966/11 z kwot po 500 zł miesięcznie do kwot po 600 zł miesięcznie ( k. 6 ).

Od czasu wyrokowania w/wymienionych sprawach możliwości zarobkowe i majątkowe powoda M. W. uległy znacznemu pogorszeniu się. W ocenie Sądu zmiana sytuacji materialnej powoda miała charakter niezależny od powoda, a tym samym była przez niego niezawiniona.

Art. 138 kro stanowi, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Rozstrzygnięcie oparte na art. 138 kro wymaga porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się poprzedniego orzeczenia o alimentach ze stanem w dniu orzekania o zmianie orzeczenia. Przez zmianę stosunków, o której stanowi przepis art. 138 kro, należy rozumieć istotną zmianę okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego (art. 133 kro i art. 135 kro).

Powód zgodnie z orzeczeniem Lekarza Rzeczoznawcy KRUS z dnia 04 stycznia 2005 r. uznany został za trwale niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym ( k. 60-61 ).

Sąd zważył, że obecnie powód nie jest właścicielem gospodarstwa rolnego. Powód obecnie zaprzestał pracy w gospodarstwie rolnym. Jedynym jego źródłem utrzymania jest renta rolnicza z KRUS z tytułu niezdolności do pracy w kwocie 886,90 zł miesięcznie ( k. 53; k. 9-10 ). Na dzień 31 grudnia 2015 r. saldo rachunku powoda wynosiło 878, 34 zł (k. 83).

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Szczytnie VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z siedzibą w P. z dnia 14 października 2014 r. w sprawie sygn. akt VI Ns 185/13 został podzielony majątek wspólny M. W. i T. W. w ten sposób, że Sąd dokonał podziału fizycznego nieruchomości rolnej o łącznej pow. 12 ha 97a 00 m ² dla której w Sądzie Rejonowym w Piszu prowadzona była księga wieczysta KW (...) i przyznał T. W. działkę gruntu o pow. 9,4686 ha, a pozostałe działki gruntu przyznał M. W.. Jednocześnie Sąd zasądził od T. W. na rzecz M. W. tytułem dopłaty kwotę 18 110 zł ( k. 348-349 akt sygn. VI Ns 185/13).

Powód w dniu 24 sierpnia 2015 r. przed notariuszem Agatą K. G. w Kancelarii Notarialnej w P. przy ul. (...) zawarł ze swoim synem S. W. (2) umowę o dożywocie, Rep A nr 2370/2015, na mocy której przeniósł na rzecz syna prawo własności nieruchomości niezabudowanej rolnej o łącznej pow. 9 ha 4687 m ² położoną we wsi C., gmina B. oraz zabudowaną nieruchomość rolną o łącznej pow. 12 ha 9100 m ^{2 ,} położoną w obrębie C., gmina B.. Obdarowany S. W. (2) w zamian za w/w darowiznę zobowiązał się zapewnić M. W. dożywotnie utrzymanie ( k. 7-8 verte ).

Poprzednio podczas wyrokowania przez Sąd Okręgowy w Olsztynie w sprawie sygn. akt VI RC 1966/11 oraz przez Sąd Rejonowy w Łomży X Zamiejscowy Wydział Rodzinny i Nieletnich w G. w sprawie sygn. akt X RC 125/14 powód był rolnikiem, otrzymywał dopłaty bezpośrednie oraz sprzedawał trzodę chlewną. W dniu 07 października 2014 r. powód otrzymał z (...) dopłaty unijne w wysokości : 24 390,07 zł z tytułu płatności obszarowych, 4 564,50 zł z tytułu płatności (...) oraz 20 150,40 zł z tytułu płatności rolno-środowiskowych ( k. 34 akt X RC 125/14 ).

Matka pozwanych T. W. jest zatrudniona w szkole. Otrzymuje miesięcznie wynagrodzenie w kwocie 3 052, 70 zł (k. 31; k. 41). T. W. spłaca w Banku (...) pożyczkę. Do spłaty pozostało 21607,92 zł, rata miesięczna wynosi 407,29 zł (k. 32). W dniu 12 października 2015 r. T. W. zaciągnęła w Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w Szkole Podstawowej w W. pożyczkę w kwocie 5 000 zł, płatną w 36 ratach miesięcznych (k. 33-34). W dniach 28 stycznia 2015 r. i 18 lutego 2015 r. T. W. otrzymała łącznie kwotę 230 000 zł tytułem ceny za sprzedaż nieruchomości rolnej, która przypadła jej w wyniku podziału majątku wspólnego (k. 69-70). Kwotę tę wydatkowała na kupno córce mieszkania i jego remont.

T. W. podała, że koszty utrzymania W. W. podczas pobytu córki w czasie ferii, wakacji i innych dni wolnych od nauki wynoszą około 1080 zł (k. 35). Miesięczne koszty utrzymania pozostałych członków rodziny oszacowała na kwotę 4 720 zł (k. 36-51).

Pozwana S. W. (1) jest studentką 2 roku 3 semestru stacjonarnych studiów pierwszego stopnia na kierunku Finanse i rachunkowość w roku akademickim 2015/2016. Planowany termin zakończenia studiów : 30 września 2017 r. (k. 52). Pozwana wynajmuje stancję, za którą płaci około 600 zł.

Pozwana W. W. (3) uczy się w LO w B.. Opłatę za internat oraz koszty jej utrzymania ponosi klub sportowy I ligi piłki nożnej (k.65).

W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala przyjąć, że usprawiedliwione potrzeby małoletniej W. W. są zaspokajane przez Klub sportowy. Wobec powyższego kwota alimentów w wysokości po 150 zł miesięcznie w części przypadającej od powoda jako ojca pozwanej jest wystarczająca na pokrycie usprawiedliwionych wydatków związanych z przyjazdem do domu, itp.

W związku z tym, że S. W. (1) ponosi koszty związane z najmem stancji oraz kosztami utrzymania Sąd obniżył od ojca pozwanej kwotę alimentów do wysokości po 200 zł miesięcznie.

Nawet gdyby przyjąć, że usprawiedliwione potrzeby pozwanych są wyższe niż przyjął Sąd, to jednak -w ocenie Sądu - nie mogą zostać zaspokojone w całości, gdyż aktualne możliwości zarobkowe powoda jako zobowiązanego do alimentacji na to nie pozwalają.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20.10.1972 III CRN 470/71 stwierdził, że górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, choćby nawet nie zostały w tych granicach pokryte wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji. Sąd podziela powyższy pogląd Sądu Najwyższego w całości.

Sąd nie podziela natomiast stanowiska pozwanych, że powód celowo przekazał gospodarstwo rolne swojemu synowi, żeby uniknąć wywiązywania się z obowiązku alimentacyjnego względem pozwanych. W ocenie Sądu pogorszenie się stanu zdrowia powoda nie pozwala mu dalsze prowadzenie gospodarstwa rolnego. 10 lat wcześniej powód był młodszym i silniejszym mężczyzną oraz pracował w gospodarstwie rolnym, pomimo przeciwwskazań lekarskich. Powyższe niewątpliwie miało wpływ na pogorszenie jego aktualnego stanu zdrowia.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny oraz treść art. 138 kro orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania w sprawie orzeczono na mocy art. 113 ust. 1 i 4 ustawy o kosztach sądowych sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005r. Sąd odstąpił od obciążania stron kosztami przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.